विकास न परिवर्तनाचा माजला गदारोळ ।
सर्वांगीण भरभराट नुसताच शब्द कल्लोळ ।।
दशकानूदशके केला गरीब जनतेचा बट्याबोळ ।
तरीही आम्हीच कसे श्रेष्ठ सांगणार सरळ ।।
उन्नतीसाठी झाले सुसज्ज घेऊन हाती ढाल ।
भले भले गळाठले परजता तयांवर तलवार ।।
वरवरची आश्वासने नेहमीच पोकळ ।
त्यावरच तर नामर्दांचा काळ सोकावेल ।।
सत्तेसाठी नात्यात अराजकता माजेल ।
तरीही निश्चयाचा महामेरू उभा निश्चल ।।
हिच आहे आणीबाणीची जाणूया वेळ ।
ठाम उभे राहून घालू परिस्थितीचा मेळ ।।
दलबदलू लोकांनी घातला आहे घोळ ।
पुर्व संचिताच्या पुण्याइचे असावे पाठबळ ।।
नाही हातभार, तर नको अविश्वास, इच्छा प्रबळ।
जमेल तितके ,जमेल तशी, देऊ मदत सबळ ।।
सत्यतेच्या कसोटीवर सुराज्य मनी इच्छा सकल।
मतदारराजा स्थापू रामराज्य ,प्रगतीपथा चल ।।
(स्वरचित)
©® नीला चित्रे
चिंचवड पुणे
Leave a Reply